Helaas het zit er alweer op... We zijn - na een lange reis - weer terug in Nederland. Het is voorbij gevlogen, maar we hebben het weer super gehad! Wat blijft het toch een mooi land, met lieve mensen en jawel... heerlijk eten. En wat zijn wij toch bevoorrecht dat we überhaupt de mogelijkheid hebben om te reizen!

Wat opvalt is dat er behoorlijk wat veranderd is ten opzichte van ons eerste bezoek zo’n 12 jaar geleden (helaas niet altijd in positieve zin). Maar dat kan natuurlijk niet anders. En daarnaast zijn we zelf ook anders gaan reizen. Waar we vroegen uren in een bus met locals gingen zitten en sliepen in hostels met enkel koud water. Pakken we nu een rechtstreekse taxi en slapen we in een gaaf kleinschalig hotel met regendouche haha. Beide vinden we overigens leuk en prima!

We waren gebleven in Canggu een uberhip surfdorpje op ongeveer een uur rijden vanaf het vliegveld (afhankelijk van het verkeer). Het is er helemaal hip and happening. Met super toffe eettentjes die er geweldig uitzien en waar je helemaal verantwoord vegan en healthy kunt eten. Daarnaast zijn er een aantal gave clubs zoals Old Man en la Brisa.

Vooral die laatste - een beachbar op Echobeach - is echt te gek! Je weet niet wat je ziet. Wij hadden nog nooit zo’n mooie tent gezien. Alleen al de wc’s zijn te gek, het toiletgebouw lijkt op een oud bootshuis met prachtige foto’s, glas in lood ramen en deuren en authentieke nautische details (niet van die goedkope reddingsboeien en opgezette meeuwen dus ;)).

Verder hebben ze in de tuin, vol met palmbomen, toffe zitjes in roeiboten gemaakt en is er een zwembad in het midden van de locatie. Naast verschillende verhogingen waar je kunt zitten en loungen, zijn er ook twee torens die lijken op een soort boomhut waar je kunt zitten en aan de voorkant op het strand kun je neerploffen op een zitzak in stijlvol kleurenpalet. Je kijkt je ogen uit!

Natuurlijk barst het er van de mooie mensen, waaronder langharige surferboys en dames in minuscule bikini’s. Heb mezelf nog nooit zo ‘un cool’ gevoeld als hier haha. Maar het is zeer vermakelijk om hier een drankje te doen (eten en drinken is er ook dik voor elkaar!) en een beetje rond te kijken. En dat is ook precies wat we de eerste dag gedaan hebben. Eerst heerlijk wezen lunchen en toen een lange strandwandeling gemaakt om te eindigen bij La Brisa voor een super lekkere cocktail. #thegoodlife

Zoals ik al eerder aangaf is Canggu vooral bekend als surfdorp en laat dat nu iets zijn wat al lang op ons verlanglijstje staat om een keer te doen, maar wat er nog nooit van gekomen is... Prima reden om daar nu eindelijk eens verandering in te brengen! En zo kwam het dat we de volgende middag (na eerst te hebben gelunched bij La Brisa, want ja die strandtent zat nu eenmaal vlak bij de locatie waar we wilde gaan surfen) met een surfboard onder onze arm en kriebels in de buik naar de waterlijn liepen. Spannend!!

Na wat uitleg was het tijd om op het droge te oefenen op peddelen en opstaan op de plank. Dat laatste valt nog niet mee om enigszins elegant te doen en dan waren we nog op het droge. Dat belooft wat voor straks dacht ik nog haha. Zo’n 10 minuten later mochten we al het water in en was het tijd voor het echte werk...

Eerst maar eens op het bord zien te komen om te pendelen. Gek genoeg viel dat vies tegen omdat je in eerste instantie toch minder stabiel ligt als je zou verwachten. Daarnaast ben je aan van alles en nog wat aan het denken en moet je opletten dat je geen golf op te kop krijgt. Vervolgens was het wachten op de eerste goede golf. We hadden allebei een privé instructeur die ons hierbij hielp en ons board vasthield tot het moment daar was om je vervolgens een zet te geven en heel hard ‘stand up, stand up’ te roepen!

Oké op goed geluk dan maar, daar gaan we. Poging 1 mislukte uiteraard gruwelijk een eindigde met een enorme plons in het water een golf op m’n kop, zout in m’n ogen en snot uit m’n neus. Helaas bracht Ruudje het er ook niet veel beter vanaf. Nog maar eens proberen dan. Dat ging alweer wat beter en bij poging 3 lukte het ons beide al om een stukje te blijven staan en kregen we aardig de smaak te pakken.

Uiteindelijk was het echt super tof om te doen en smaakt het zeker naar meer, maar vermoeiend is het wel. En goed voor de buikspieren haha. Die avond zijn we dan ook vroeg ons mandje ingedoken, nadat we ons laatste Indonesisch currietje in een mooie warong gegeten hadden!

Het laatste dagje hebben we doorgebracht op het strand, maar na de lunch werd het helaas noodweer met heel, heel, heel veel regen en onweer. Verplicht schuilen ik een strandtent en terug naar het hotel toen het eindelijk weer wat droger werd. Daarna snel een hapje eten en hup de taxi in, waarbij de chauffeur ons vertelde dat het overal helemaal vast stond en wel eens heel lang zou kunnen duren om op het vliegveld te geraken.

Maar dankzij Google maps en een ongelofelijke sluiproute via de meest onmogelijke straatjes kwamen we uiteindelijk keurig bijtijds aan en konden we onszelf eindelijk ontspannen. Want reken maar wat we met samengeknepen billetjes in de taxi gezeten hebben haha.

Tot zover mensen, dat was m weer! Op naar 2020... (maar nu eerst even genezen van een biekgriepje :( )