Van het mooie Siladen op Sulawesi op naar het minstens net zo mooie Nusa Penida. Een eilandje op zo’n 40 minuten varen vanaf Sanur op Bali. Jaja mensen we hebben nu al vaker op bootjes gezeten als menig reis in het verleden... Overigens niet zozeer voor de lol - meer als noodzakelijk kwaad - hoewel het ons vooralsnog goed afgaat omdat de golven ons tot nu toe gunstig gezind zijn. Laten we hopen dat dat zo blijft :)

Het is kwart over 5 s morgens als de wekker gaat, maar we zijn allebei al een tijdje wakker. Slapen in dit hotel met kartonnen wandjes - terwijl er de hele nacht mensen lopen te spoken op de gang - was geen heel groot succes! Maar we zitten dicht bij het vliegveld en er staat een bed. Daar is dan verder ook zo ongeveer alles mee gezegd want echt sfeervol is dit ‘hell hole’ niet te noemen en onze zoektocht naar een gezellig etablissement gisteravond leverde ook weinig op haha.

Op naar het vliegveld. Bij het uitchecken krijgen we nog een breakfastbox to go mee, want het ontbijt start ‘pas’ om 6 uur en dan hopen wij al bij de incheckbalie te staan. Gauw even spieken wat erin zit... twee geroosterde boterhammen met - je raadt het nooit - hagelslag en een smiley erop gebrandmerkt. Dat vinden we dan weer wel heel sympathiek van dit hotel ;) Iets met een kinderhand haha.

Na onze vlucht is het weer tijd om onze onderhandelingsskills te beproeven en een betaalbare taxi te regelen naar de haven. En ook daar is het weer onderhandelen geblazen voor een ticket naar Nusa Penida. We ‘handje-klappen’ wat af hier haha. Snel nog even een echt ontbijtje erin en hup de boot op. Op weg naar het paradijs...

En een paradijsje is het hier zeker! Heel tof eilandsfeertje en prachtige omgeving. We zitten in een prima huisje op een goede locatie, waardoor we s avonds lopend op pad kunnen om een gezellig restaurantje uit te kiezen. Met een zwembad om eind van de middag in te plonzen en het stof van ons af te spoelen (want stoffig is het hier met al dat fijne stuifzand en verkeer op de weg). Fijn!

Vandaag zijn we een dagje op de scooter op pad geweest. Super leuk, maar wel doodvermoeiend. Links rijden, op de weg letten (sommige stukken zijn erg slecht!), navigeren en vooral niet vallen. Maar ondanks dat we niet zulke padvinders zijn, is het ons gelukt op plaats van bestemming te komen! Ik zeg het moet niet gekker worden haha.

Helaas is Nusa Penida inmiddels alles behalve onontdekt meer dankzij alle mooie plaatjes op social media en dus waren we niet de enige bij Kelingking beach (ook wel T-Rex Viewpoint). We zien zelfs gidsen in bomen klimmen om het perfecte plaatje van hun klanten te kunnen schieten. Gekkenhuis... Maar eerlijk is eerlijk het uitzicht is echt prachtig! Alleen mensen kinders wat is het heet. Echt niet normaal zo bloedverziekend warm als het is.

We hebben speciaal voor dit tripje schoenen meegenomen omdat je via een steile trap helemaal kunt afdalen naar het strand en dat pad niet echt ‘slipperproof’ is. Maar na een half uurtje afdalen zijn we pas op de helft. De zon blijft ondertussen ongenadig hard schijnen en we hebben nog amper water bij. Ook zien we de een na de andere uitgeput terug omhoog ploeteren met een verwilderde blik in de ogen en het zweet wat van hun afgutst. Daarom besluiten we op het punt waarop het trapje echt eng steil begint te worden om toch maar het zekere voor het onzekere te nemen en terug om te keren...

Jammer, maar met dit weer en zonder water en wat energierepen is het gewoon niet verstandig. Als we later zitten uit te dampen achter een koud drankje in de schaduw en we verhalen horen van mensen die out gaan op de trappen, ben ik ergens toch wel blij dat we teruggegaan zijn! Morgen weer een dag...